W temacie wykorzystywania seksualnego dzieci, spotykam się z ogromną liczbą mitów. Od koncówki minionego wieku, po dziś dzień. Czas je obalić.
Mit: wykorzystywanie seksaulne dzieci i młodzieży, rzadko ma miejsce
Fakty: Jest to jednym z moich wielkich marzeń.
A jeszcze większym jest to, by nie zdarzało się to w ogóle. Jednak dane pokazują, wyraźnie dziewczynki 1 na 4, a chłopcy 1 na 6, doświadczy wykorzystywania seksualnego przed osiemnastym rokiem życia. Czy można zatem mówić, że jest to zradkie doświadczenie?
Należy także pamiętać o tzw. czarnych liczbach – przypadkach, które nigdy nie zostały zgłoszone. Zatem z góry wiadomo, że statystyka, jest wyższa.
Mit: dzieci najczęściej doświadczają wykorzystywania seksualnego przez obcych
Fakty: Jest dokładnie dowrotnie.
Najczęściej sprawcą wykorzystywania seksulnego sa osoby dobrze znane dziecku. Takie jak członkowie rodziny, przyjaciele rodziny czy bliscy sąsiedzi. To trzy czwarte zgłaszanych przypadków o wykorzystywaniu seksualnym wśród nieletnich.
Mit: Przedszkolaki nie muszą wiedzieć zbyt wiele o seskaulności
Fakt: Jednym ze sposób na to, by czegoś uniknąć jest wiedza o tym, że nie jest to dla nas dobre.
Dzieci potrzbeują wiedzieć, że dotykanie ich w pewnych miejscach, z pewien sposób nie jest działaniem do zostosowania przez wszystkich. W przeciwnym razie można uznać, granice tego jak i gdzie mogą być dotykane, stawiają jedynie inni, nie dziecko.
Jeżeli dziecko ma umieć chronić siebie, swoich granic czy mówić co czuje, potrzebuje sie tego uczyć. I na to nie ma złego czasu. Im szybciej ta nauka sie rozpocznie, tym lepiej. Choć rzecz jasna, wszystko wymaga adekwatnego dostosowania do wieku i rozwoju dziecka.
Często rodzice bagatelizuje ten temat, zakładając, że „jak będziesz dorosła, będziesz wiedzieć”. Na skutek takiego podejścia, pracuję w Wirtualnym Gabinecie Psychologicznym z kobietam, które traktują życie seksualne jako coś „dla świetego spokoju”.
Nie widzą w nim źródła czułości, radości, przyjemności i zbliżenia z drugim człowiekiem, a jedynie przykry obowiązek. Nauki kościoła bardzo pomagają w przyjęciu takiej przykrej perspektywy. Potrzebujemy wreszcie pojąc, że brak edukacji w dzieciństwie, często skutkuje skrzywionym rozumieniem seksualności i złym traktowaniem własnego ciała.
Mit: Dzieci molestowane seksualnie nigdy nie odzyskają zdrowia
Fakt: Nieprawda. To jak zakładanie, że ze złamaną nogą nie ma sensu jechać do szpitala.
Przecież i tak się źle zrośnie. Mam nadzieję, że absurd takiego założenia, że wyraźnie wyczuwalny.
Jest wiele sposób by pomóc dziecku po traumie. Można, pomimo jej doświadczenia dać dziecku szansę, na postrzeganie seksualności i fizycznego kontaktu z drugim człowiekiem w innym świetle. Nie przez pryzmat doświadczonej traumy. Wymaga to ogromu wysiłku i pracy, jednak to obowiązek każdego dorosłego.
Mit: wykorzystywanie seksualne dzieci jest zawsze popełniane przez dorosłych
Fakt: Nie jest to prawda.
Według badań, w około 23% zgłoszonych przypadków molestosowania seksualnego, sprawcami są osoby poniżej 18,3 roku życia. Nie jest to zaskakujące, ponieważ ciekawość związana z obszarem seksualności, bliskości z drugim człowiekiem bywa w tym wieku silna.
Jeżeli osiemnastolatek zmuszający do aktywności o podłożu seksualnym kogoś w zbliżonym wieku, dopuszcza się wykorzystania seksualnego. Podobnie jest w przypadku osób dorosłych. Wykorzystanie seksualne nie ma miejsca, gdy dwie strony mają powyżej 15 roku życia i świadomie zgadzają się na aktywność seksualną, nie będąc pod wpływem środków wpływających na osąd sytuacji (alkohol, narkotyki, dopalacze, silne leki). W każdym innym przypadku, nawet między dwiema dorosłymi osobami, mówimy o wykorzystaniu seksualnym.
Mit: Rozmowa z dzieckiem wykorzystanym seksualnie o tej sytuacji, tylko pogorszy sprawę
Fakt: Nie ma żadnych danych naukowych, potwierdzających to założenie.
Oczywiście ma znaczenie to jak o tym rozmawiamy, to sytuacja wymagająca szczególnie delikatnej rozmowy i szczególnego podejścia.
Dlatego kiedy wiemy o takich doswiadczeniach dziecka, niezbędne ejst wsparcie specjalisty. Kontakt dziecka z fachowcem, może pomóc mu zredukować reakcje emocjonalne oraz „przepracować” emocje związane z wykorzystaniem. Zarówno tym które miało miejsce, jak i w związku z lękiem o tym, że może się to powtórzyć w przyszłości.
Wartościowa literatura w temacie
Źródło
- „Caring for Kinds. What Parents Needs to Know About Sexual Abuse”, Child Sexual Abuse Committee of the National Child Traumatic Stress Network*
* projekt stworzony przez Child Sexual Abuse Committee of the National Child Traumatic Stress Network, w skład której wchodzą pracownicy służby zdrowia psychicznego, prawnicy i lekarze posiadający wiedzę specjalistyczną w zakresie wykorzystywania seksualnego dzieci
* ptojekt stworzony przez Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA), U.S. Department of Health & Human Services (HHS)
