Jak wybaczyć? [+ćwiczenie]

Wybaczanie to dla nas bardzo trudny obszar życia. Głównie dlatego, że jest on związany z przykrymi doświadczeniami, z bagażem doświadczeń z przeszłości, czasami o charakterze traumatycznym. Po co w ogóle wybaczać?

Wybaczanie, to takie trudne

O samym wybaczaniu i o tym czym ono jest napisałam w artykule: „Sztuka wybaczania”. Jeżeli jeszcze go nie znasz, zachęcam do nadrobienia zaległości.

Jednak ważne jest by wybrzmiało tutaj, że wybaczanie jest procesem. To się nie zadzieje w 15 minut czy dwa dni. Do wybaczania trzeba dojrzeć, nabrać pewnej gotowości, która nie nadchodzi tak po prostu. Pisząc o dbałości o gotowość do wybaczania, mam na myśli podjęcie głębokiej wewnętrznej pracy.

Ta wewnętrzna praca wymaga czasu, w przypadku każdego z nas, jego długość będzie inna. Jednak bez względu na to, jak wiele czasu będziemy na to potrzebować, warto podjąć to działanie – bo przecież czas i tak płynie, nieważne czy robisz coś dla siebie, czy marnujesz czas, tkwiąc w bierności.

Spokój wewnętrzny

Wielu z nas marzy o wewnętrznym spokoju – o tym by nie powracały bolesne wspomnienia i emocje. O tym, by nie pojawiały się obrazy przeszłości. Do tego wszystkiego potrzebne jest wybaczenie. To właśnie ono pozwala na osiągniecie wewnętrznego spokoju, na poczucie się ze sobą dobrze, na redukcję wewnętrznych napięć.

Jest to najcenniejsza nagroda, jaką sobie fundujemy, poprzez wejście w proces wybaczania. Kiedy naszą intencją jest wybaczenie, nie możemy jednocześnie rościć sobie prawa do racji, nie możemy stawiać siebie wyłącznie w roli ofiary. Darem wybaczania, jest umiejętność współczucia – samemu sobie oraz tym osobom, które nas krzywdziły.

Jak wejść w proces wybaczania? Możesz wykonać poniższe ćwiczenie.

Ćwiczenie

Zadbaj o to aby usiąść wygodnie. Skup się tylko na sobie, na swoim własnym oddechu. Poczuj jak powietrze wchodzi do Twojego ciała i jak swobodnie z niego uchodzi. Wyobraź sobie, że znajdujesz się w miejscu, które jest całkowicie bezpieczne. Do tego miejsca, mogą wejść tylko te osoby, którym na to pozwolisz. Wyobraź sobie, że do tego właśnie miejsca, zapraszasz osobę, której chcesz wybaczyć (ta osoba możesz być również TY). Przeprowadź szczerą rozmowę z tą osobą – powiedz jej o swoich emocjach, myślach, o tym jak się czujesz. Kiedy już powiesz to wszystko, usłysz odpowiedź tej osoby. Jak się teraz czujesz?

Twoja perspektywa

To jak myślimy o sobie, relacjach jakie mamy z ludźmi czy otaczającym nas świecie, ma szczególnie istotne znaczenie dla jakości naszego życia. Nasza perspektywa widzenia świata może nas wzmacniać, jednak może również nas osłabiać, sprawiać, że będziemy bardziej podatni na choroby.

Więcej na ten temat napisałam w artykule: „Czy emocje mają znaczenie w zapadalności na choroby nowotworowe?”

Polecam także artykuł: „Rola emocji w procesie rozwoju choroby oraz w procesie zdrowienia.”

Szczególne znaczenie, mają nasze przekonania dotyczące nas samych. Te najbardziej ryzykowne, dotyczą bezradności, beznadziejności, cynizmu, ironii czy wrogości.

Więcej o przekonaniach, dowiesz się z filmu „Wpływ przekonań na zdrowie”

Niezdrowe przekonanie, przykre myśli i emocje, generuję stres w organizmie. Według psychoneuroimmunologów ma to duże znaczenie, ponieważ uruchomienie reakcji stresowej w organizmie, znacząco obniża możliwość działania rekacji immunologicznej, co jednocześnie podnosi ryzyko powstawania chorób.

Wszelkie zależności między stanem emocjonalnym, a zdrowiem ciała to obszar który wciąż podlega badaniom i nie są znane odpowiedzi na wszystkie pytania. Jednak jednoznaczne są związki między doświadczaniem, emocjami a stresem i chorobami.

Więcej o psychosomatyce, dowiesz się z filmu „Psychosomatyka”

Każdy z nas jest inny – różnice indywidualne powodują, że jesteśmy wyjątkowi. Dlatego w obszarze psychosomatyki jest jeszcze wiele do odkrycia. Jednak dla mnie, jest to jednoznaczny sygnał, by zwrócić się bardziej do swojego wnętrza, zastanowić się nad swoimi wartościami i stojącymi za nimi potrzebami.

Bardzo pomaga w tym egoizm, o którym możesz przeczytać w artykule „Egoizm – jaki ma związek ze szczęściem?”

Podsumowując

Zaczęłam od wybaczania i przeszłam do psychosomatyki, nie bez powodu. Te dwa obszary bardzo silnie się ze sobą wiążą. Wybaczając innym, za to co uczynili w przeszłości, możemy budować spokój, zdrowie i swoje wewnętrzne szczęście dzisiaj, po to by osiągać je w przyszłości.

Zachęcam do przybrania perspektywy Howarda Thurmana:

„Nie pytaj, czego świat potrzebuje. Pytaj o to, co sprawia, że chce ci się żyć, i właśnie tym się zajmuj. Bo świat przede wszystkim potrzebuje ludzi, którym chce się żyć”

Wybaczanie jest proste, jednak nie jest łatwe. Pamiętaj stawiając pierwsze kroki, że to początek procesu, który pomimo tego, że może być bolesny, finalnie, może być ogromną nagrodą jaką sobie podarujesz. Nagroda, która jest wielowymiarowa.

Jeżeli masz trudność z zwybaczaniem tego co się stało, powracają do Ciebie myśli, emocje lub obawy – napisz do mnie. Chętnie spotkam się z Tobą na sesji on-line, by pomóc Ci poszukać rozwiązań.