Przemysław Czarnek – nowy Minister Edukacji i Nauki?
Kim jest Przemysław Czarnek? To poseł PiS, były wojewoda lubelski, a od pierwszego października także profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Z czego zasłynął podczas swojej działalności naukowej i politycznej? Niestety niczym chwalebnym, ani nawet godnym naśladowania.
To człowiek gardzący kobietami, pochwalający i propagujący przemoc wobec dzieci oraz wróg mniejszości, a konkretnie społeczności LGBT+.
Profesor, prawnik, autor – czyli pozory mylą
To także role w jakich występuje Przemysław Czarnek, mołogby się więc wydawać, że jest dobrze. Jednak nie sięgając daleko, a chociażby do książki zatytułowanej „Prawo karne w ochronie praw dziecka” możemy zobaczyć, jak bardzo błęgne jest to myślenie.
Przemysła Czarnek napisał do tej książki rodział „Konstytucyjnoprawna ochrona dziecka”. I wciąż – mogłoby sie wydawać, że to fantastycznie, prawda? Dopóki nie zagłębimy się w treść. Co prawda pewne słowa, jak przykładowo odwoływanie się do osiągnieć naukowych (psychologia, pedagogika) zamydlaja obraz jeszcze bardziej. Wystarczy jednak czytać ze zrozumieniem.
„W wychowaniu dzieci system nagród i kar odgrywa rolę bardzo ważną. Dziecko, które sprząta zabawki po zakończonej zabawie, uczy się i przynosi dobre stopnie ze szkoły, powinno spotkać się z nagrodą – choć z kolei psychologowie ostrzegają, że nagroda ta nie może być zbyt często i pochopnie stosowana, bo może sprzyjać wówczas osłabieniu motywacji.„
Przemysław Czarnek „Konstytucyjnoprawna ochrona dziecka” w: „Prawo karne w ochronie praw dziecka”, redakcja naukowa Alicja Grześkowiak, Igor Zgoliński
Aktualne badania dotyczące „systemu kar i nagród”
Gdyby Przemysław Czarnek, choć trochę zgłębił swoją wiedzę wiedziałby, że współczesne badania pokazują, że „system nagród i kar” nie tylko nie działa lecz również krzywdzi. Nie służy do budowania relacji z dzieckiem, umiejętności dokonywania właściwych, samodzielnych wyborów, bo są one kierowane jedynie strachem, lękiem. Ten system uczy tego, jak go obchodzić – czyli np. skutecznie kłamać, zamiast wyciagać wnioski.
Badali te tematy i pisali w ich obszarze, chociażby tacy specjaliści jak Carol Dweck, Jesper Juul, Margot Sunderland, Michael Winterhoff, Ross W. Greene i wielu, wielu innych.
To konserwatywne podejście do edukacji, w który najważniejsze są stopnie. Czy naprawdę dla Was najbardziej liczy się to, czy dzieci przynoszą ze szkoły piątki czy trójki? Przecież to w żaden sposób nie wpływa, ani na ich sukcesy w przyszłości ani na szczęście w życiu.
Za przykład może posłużyć chociażby historia Johna Gurdona, który w 2012 roku, otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny, a jego nauczyciele napisali o nim tak:
„Nie słucha na lekcjach, upiera się by wykonywać zadania po swojemu. Chce zostać naukowcem. To absurdalne”
Notatka szkolna, dotycząca Johna Gurdona
Podobna historia dotyczyła Alberta Eisteina, którego w szkole podstawowej uznano za upośledzonego na tyle, że nie będzie w stanie ukończyć edukacji.
„Bezstresowe” wychowanie to patologia, a przemoc to narzędzie wychowawcze
Dalej w rozdziale napisanym przez Przemysława Czarnka, czytamy:
„Istnieją jednak na ten temat także odmienne opinie, wśród których można wskazać choćby psychoanalizę Z. Freuda i jego pogląd, że system stosowanych kar w wychowaniu dziecka nie służy niczemu innemu jak tylko powstawaniu chorób nerwowych. Z tego wynika wzorzec tzw. wychowania „bezstresowego”, prowadzący do wielu patologii w rodzinie i społeczeństwie. W każdym razie zdecydowanie bliższa jest mi teza, że bez nagród, ale także bez kar w procesie wychowawczym rodzice nie osiągną dobrych rezultatów.”
Przemysław Czarnek „Konstytucyjnoprawna ochrona dziecka” w: „Prawo karne w ochronie praw dziecka”, redakcja naukowa Alicja Grześkowiak, Igor Zgoliński
To tak jakby stwierdzić, że jeżeli nie będziemy stosować przemocy wobec dzieci, nie mamy co oczekiwać dobrych efektów. Między wychowywaniem bez zasad (które jak rozumiem Przemysła wCzarnek nazywa „bezstresowym wychowaniem”), a stosowaniem przemocy, jest naprawdę ogromna przestrzeń do budowania wartościowej i wspierającej relacji z dzieckiem.
O tym do czego prowadzi przemoc pisałam dwa lata temu, w tym artykule: „Klaps uczy ale tylko złych rzeczy”
Nie oczekujemy, że kiedy stosujemy wobec kogoś przemoc, stworzymy zdrową relację, opartą na szacunku, godności i chęci współdziałania. Nikt kto jest bity czy poniżany, nie chce współdziałać z tym, kto mu to robi.
W ostatnim zdaniu czytamy o tym, że Panu Czarnkowi bliższa jest pewna teza – co wyraźnie wskazuje na jego poglądy, a te nie mają nic wspólnego z faktami. Poglądy czy opinie, to nie fakty. Co wcale nie przeszkadza Profesorowi (nauczycielowi akademickiemu!) dalej podpierać się nimi w książce:
„Bliski jest mi również pogląd, zgodnie z którym na pewnym etapie rozwo- ju dziecka niekiedy może pojawić się konieczność zastosowania przymusu, by wymóc na nim wykonanie pewnej „dobrej” czynności lub zaniechanie „złej” czynności. W życiu bywa tak, że słowne upomnienia i rozmowy nie wystarczają do wyeliminowania negatywnych przyzwyczajeń i zachowań. W niektórych życiowych sytuacjach zastosowanie kary fizycznej, kary cielesnej, bywa nieodzowne.”
Przemysław Czarnek „Konstytucyjnoprawna ochrona dziecka” w: „Prawo karne w ochronie praw dziecka”, redakcja naukowa Alicja Grześkowiak, Igor Zgoliński
Przemoc to jest przemoc – bez względu na to jakich będziemy na nią szukać argumentów i wytłumaczeń, przemoc zawsze pozostanie przemocą. I nie jest „mniej przemocą” dlatego, że dziecko nie spełnia naszych oczekiwań. Jest przemocą, po prostu.
Utopijna wizja, że dziecko zawsze będzie słuchać naszych poleceń, to pomylenie budowania relacji z dzieckiem, z relacją niewolniczą – pan rozkazuje, niewolnik wykonuje. Znamy to bardzo dobrze z historii i ze struktur militarnych. Budowanie rodziny, to nie budowanie pułku wojskowego.
Według Przemysława Czarnka „kto kocha naprawdę, ten karci surowo„
Kolejne zadania w tej książce są porażające:
„Niekiedy istnieje konieczność zastosowania przymusu fizycznego, w tym kary cielesnej. Konieczność stosowania tego rodzaju kar wydaje się być oczywista: qui bene amat, bene castigat (kto kocha naprawdę, ten karci surowo), melius est pueros flere quam senes (lepiej płakać w dzieciństwie niż na starość) – mówili starożytni, którym trudno zarzucić wyznawanie nierealistycznej wizji człowieka.”
Przemysław Czarnek „Konstytucyjnoprawna ochrona dziecka” w: „Prawo karne w ochronie praw dziecka”, redakcja naukowa Alicja Grześkowiak, Igor Zgoliński
To przerażające, że kandydat na Ministra Edukacji i Nauki, nie rozumie tego, że nie wszystko co napisane jest prawdziwe. Nawet jesli było napisane dawno temu. To jak w tym kawale, że trzy miliony much nie może się mylić (pałając tak wielką fascynacją wobec dochodów). No nie, warto czytać ze zrozumieniem i czerpać z aktualnej wiedzy, a nie interpretować dawno zapisane słowa, na korzyść własnych poglądów. To manipulacja.
I nie, to nie jest tak, że „ten kto kocha naprawdę, ten karci surowo”, to jak w tym założeniu, że dziecku warto z samego rana „dać lanie na zaś”, żeby niczego nie zbroiło w ciągu dnia. To przemoc. To działanie, które nie pozwala na budowanie zdrowych relacji. To działanie buduje człowieka, który w dorosłości będzie się zmagać z problemami emocjonalnymi i trudnościami w budowaniu relacji. Fantastycznie jest to opisane m.in. w książce „Jedenaste nie dotykaj”, której premiera już za kilka dni (recenzja pojawi się na blogu).
Autorytety Przemysława Czarnka
W książce którą wspomniałam, w przypisach znajdujemy autorytety, na jakie powołuje się Minister Czarnek. Między innymi jest to pedagog Dariusz Zalewski. Wspomniany pedagog czynnie udziela się na stronach katolickich. Otwarcie pisze, że nie zgadza się z pedagogami, jeden z jego tekstów zaczyna się słowami:
„Współczesna pedagogika, skrywająca się za hasłami „bezkonfliktowość”, „tolerancjonizm wychowawczy” i dobre „więzi emocjonalne”, w wielu przypadkach prowadzi tylko do wewnętrznej anarchii.”
Dariusz Zalewski, „Strzeżcie się nadwychowawców”
W tym tekście, Dariusz Zalewski powołuje się na trzy „autorytety w dziedzinie”: ojciec Wroniecki, arcybiskup Feliński, papież Jan Paweł II.
Pomijając kwestie tego kto w jakiego wierzy Boga, jeżeli powołujemy się na autorytety w dziedzinie, niech to rzeczywiście będą autorytety. Osoby zajmujące się dziedziną, przesdatwiając ją zgodnie z najbardziej obowiązującymi danymi naukowymi. A nie swoimi przekonaniami czy opiniami.
Przemysław Czarnek: Zakaz bicia dzieci jest sprzeczny z Konstytucją
Takie zdanie ma Przemysław Czarnek. Dlaczego? Powołuje się na „Art. 48 – Prawo do wychowania dzieci zgodnie z przekonaniami”. Czytamy w nim, że rodzice mają prawo do wychowywania dzieci zgodnie z przekonaniami.
I wyraźnie widać tutaj, że Przemysław Czarnek pomylił kwestie przekonań z przedmiotowym traktowaniem człowieka. To tak jakby powiedzieć, że kazirodztwo stoi w sprzeczności z Konstytucją, bo jeżeli rodzic uważa, że akt seksualy z własnym dzieckiem jest dobry, to Konstytucja nie powinna tego ograniczać. Przecież to jest absurdalne.
Powtórzę jeszcze raz – przemoc to przemoc, niezależnie od tego jakie przekonania ma na ten temat rodzic.
Można odnieść wrażenie, że to co czytamy w rozdziale autorstwa. Przemysława Czarnka, to bezrefleksyjne powtarzanie słów fanatyków religijnych.
Przemysław Czarnek o roli kobiet w społeczeństwie
„Idź i pracuj, jeździj na traktorze, na kombajnie, ucz się, rób karierę. Kariera w pierwszej kolejności, a później może dziecko. Prowadzi to do tragicznych konsekwencji. Pierwsze dziecko rodzi się nie w wieku 20-25 lat, tylko w wieku 30 lat. Jak się pierwsze dziecko rodzi w wieku 30 lat, to ile tych dzieci można urodzić? To są konsekwencje tłumaczenia kobiecie, że nie musi robić tego, do czego została przez pana Boga powołana”.
Słowa wygłoszone podczas konferencji „Kościół i państwo w służbie rodziny”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, październik 2019
Czarnek o mniejszościach – LGBT+
„Ludzie są równi w prawach rzeczywiście, równi wobec prawa, natomiast ich prawa i uprawnienia są uzależnione od ich zachowań, bo oprócz równości wobec prawa mamy również równość w odpowiedzialności prawnej i obowiązkach prawnych”.
Powiedział zapytany o sytuacje mniejszości LGBT+ w programie „Gość Wiadomości”
Dla Misnitra Czarnka są ludzie równi i równiejsi. Do czego prowadzi tego rodzaju myślenie, pisałam w tym artykule „O tym jak obecna władza szykuje nam Auschwitz XXI wieku”.
„Brońmy rodziny przed tego rodzaju zepsuciem, deprawacją, absolutnie niemoralnym postępowaniem. Brońmy nas przed ideologią LGBT i skończmy słuchać tych idiotyzmów o jakichś prawach człowieka czy jakiejś równości. Ci ludzie nie są równi ludziom normalnym i skończmy wreszcie z tą dyskusją”.
Powiedział, wówczas poseł PiS Przemysław Czarnek, w trakcie tegorocznej kampanii prezydenckiej
Używanie zbitki słów „ideologia LGBT+” jednoznacznie wskazuje na to, że Pan Czarnek wykorzystuje w dyskursie politycznym manipulację. Więcej o „ideologii LGBT+” pisałam w tym artykule: W służbie dehumanizacji czyli tzw. „Karta Rodziny”
„[…] nie istnieje coś takiego w przyrodzie jak małżeństwo homoseksualne. […] To jest dokładnie jak kałuża sucha albo morze suche. Albo jest kałuża, albo jej nie ma. Jak nie ma wody, to już nie jest kałuża. I tak samo jest małżeństwem. To związek kobiety i mężczyzny”
Słowa wygłoszone podczas konferencji „Kościół i państwo w służbie rodziny”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, październik 2019
I niestety znowu Pan Czarnek obnaża się z brakami w podstawowej wiedzy w temacie seksualności. W przyrodzie mamy mnóstwo przykładów na związki par jednopłciowych. Czym jest homoseksualność, pisałam tutaj: „Homoseksualność. Czym jest”?
„Zawsze będę przeciwnikiem promocji zboczeń, dewiacji i wynaturzeń. I żaden rektor, i żadna Konferencja Rektorów Szkół Wyższych mi tego nie zabroni. Weszli w uniwersytety, weszli w nauczanie, weszli w szkoły i zaczynają burzyć podstawową tkankę społeczeństwa, jaką jest rodzina”.
Słowa wygłoszone podczas konferencji „Kościół i państwo w służbie rodziny”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, październik 2019
I ponownie Pan Czarnek obnaża się z brakiem wiedzy w temacie. Nie rozumie definicji zboczeń, dewiacji i wynaturzeń i najwyraźniej nie zna też definicji orientacji seksualnej. Zatem nie odróżnia jednego od drugiego.
O sytuacji osób LGBT w Polsce, można przeczytaj tutaj: klik.
Jak wygląda zdrowie psychiczne osób LGBT, na które bardzo wpływają takie działanie, jakich dopuszcza się Minister Czarnek, pisałam tutaj: klik.
Terapia konwersyjna czyli o „rzekomym” leczeniu homoseksualności, pisałam tutaj: „Homoseksualność w obliczu terapii konwersyjnej”.
Inne materiały w tym temacie można znaleźć także tutaj: klik.
Przemysław Czarnek o pedofilii w polskim Kościele Katolickim
„Jeżeli chcemy realnie działać w obronie rodziny i dziecka, to rozmawiajmy rzetelnie o tej zbrodni. Rzetelnie to jest wówczas, kiedy powiemy, jaka jest rola homoseksualizmu w tej zbrodni i dlaczego homoseksualizm jest główną przyczyną pedofilii w kościele”.
Słowa wygłoszone podczas konferencji „Kościół i państwo w służbie rodziny”, Katolicki Uniwersytet Lubelski, październik 2019
Przemysław Czarnek na Ministra Edukacji i Nauki w Polsce?
To jeden z najbardziej nieodpowiednich kadytatów na to stanowisko. Nie tylko nie miał nigdy nic wspólnego z edukacją, jest większy problem. Stanowi go bezrefleksyjne powtarzanie słów przedstawicieli Kościoła Katolickiego, przedstawiając ich, jako autorytety w dziedzinie psychologii i pedagogiki. Ponadto poglądy Pana Czarnka jednoznacznie wskauzją na homofbię, pochwalanie przemocy, seksizm i fanatyzm religijny. Czyli dokąłdne przeciwieństwo tego, czego oczekujmy od osoby piastującej stanowisko ministra, szczególnie w dziedzinie edukajci i nauki.
Źródło:
- Claudia M. Mueller, Carol S. Dweck, Praise for intelligence can undermine children’s motivation and performance, Journal of Personality and Social Psychology, 75(1), 33–52, 1998
- Jesper Juul , „AGRESJA – NOWE TABU? Dlaczego jest potrzebna nam i naszym dzieciom?”
- Jesper Juul, „Twoje kompetentna rodzina. Nowe drogi wychowania”
- Jesper Juul, „Zamiast wychowania. O sile relacji z dzieckiem”
- Kyla Haimovitz, Carol S. Dweck, Gregory M. Walton, Preschoolers find ways to resist temptation after learning that willpower can be energizing, Developmental Science (DEVELOPMENTAL SCI), 2019
- Margot Sunderland, „Mądrzy rodzice. Zadbaj o prawidłowy rozwój emocjonalny twojego dziecka”
- Michael Winterhoff, „Twoje dziecko nie musi być tyranem”
- Ross W. Greene, „Trudne emocje u dzieci”
