O komunikacji w świecie dorosły-dziecko pisałam już wiele razy. Ponadto jest to temat który wciąz wraca, na niemal wszystkich warsztatach, jakie prowadzę dla rodziców, nauczycieli i innych osób pracujących z dziećmi. Dzisiaj zapraszam do lektury kolejnego tekstu, dotyczacego barier komunikacyjnych. Czego i jak nie mówić dziecku?
Tegoroczny „cykl komunikacja rodzic-dziecko”
W tym roku powstał „cykl komunikacja rodzic-dziecko”, ponieważ był to temat bardzo ważny dla rodziców i nauczycieli, z którymi miałam kontakt. W tym cyklu pojawiły się cztery artykuły:
- „Czy jesteś rodzicem autorytarnym? [cz.1 – cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
- „Co masz w sobie z pouczającego rodzica? [cz.2 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
- „Rodzic obwiniający – czy coś Cię z nim łączy? [cz.3 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
- „Rodzic bagatelizujący – czy nim jesteś? [cz. 4 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
Bariery komunikacyjne
Pierwszy artykuł z tego cyklu, znajdziesz tutaj:
W komunikacji napotykamy na wiele barier lub sami je stosujemy, często nieświadomie. Określone zwroty czy słowa, mogą wywołać wiele emocji, tych przykrych. Dla dorosłych wiąże się to z przykrym doświadczeniem, dla dziecka może to być zdarzenie, które ukształtuje nie tylko złe wzorce, lecz także określony obraz osoby dorosłej, nauczyciela czy rodzica.
Zwroty zawierające propozycję rozwiązania problemu:
- nakazywanie, polecanie, komenderowanie, rozkazy i dyspozycje
PRZYKŁAD: „przestań się mazać, weź się w garść”
EFEKT: dziecko czuje złość, lęk, oburzenie, wrogość, brak zrozumienia - ostrzeganie, upominanie, groźba
PRZYKŁAD: „jeszcze jedno słowo i nie będziesz oglądać dzisiaj bajki”
EFEKT: dziecko czuje lęk, smutek, wrogość, chęć odwetu, rozczarowanie - perswadowanie, moralizowanie, wygłaszanie kazań
PRZYKŁAD: „dorosły ma zawsze rację – musisz okazywać szacunek dorosłym”
EFEKT: poczucie winy, niechęć, poczucie hierachii w której dziecko jest mniej ważne, przy wielokrotnym powielaniu tego typu komunikatów spadek poczucia własnej wartości, - doradzanie, sugerowanie, proponowanie rozwiązań
PRZYKŁAD:„musisz lepiej zaplanowac swoje działania, wtedy osiągniesz swój cel”
EFEKT: dziecko czuje się osamotnione, bezradne, niezrozumiane, nie wierzy we własne siły, przy wielokrotnym powielaniu tego typu komunikatów spadek poczucia własnej wartości - pouczanie, robienie wykładu
PRZYKŁAD: „tak to juz jest w zyciu, nie wszystko układa sie tak, jak tego chcemy”
EFEKT: dziecko czuje brak sensu do działania, niechęć, rozczarowanie, bezradność, złość
Podsumowanie
Wielu dorosłym wydaje się, że podawanie propozycji rozwiązania problemów, to bardzo pomocne działanie wobec dziecka. Jednak to nie tylko nie pozwala dziecku na samodzielność – warto zauważyć, że tak naprawdę te „niby rozwiązania”, wcale nie są rozwiązaniami dla dziecka, nie padają żadne konkretne wskazówki, dorosły nie jest zaangażowany w niesienie pomocy i wsparcia. W zamian za to odczuwa wiele przykrych emocji oraz spadek poczucia własnej wartości. W sytuacji takiej „niby pomocy”, trudno budować jakiekolwiek relacje, a szczególnie w oparciu o zaufanie, wartości i poczucie wsparcia, ponieważ zwyczajnie go nie ma.
Jeżeli masz trudność w komunikacji z dzieckiem/uczniem, umów sesję on-line, wspólnie poszukamy rozwiązań. Już teraz zachęcam Cię do skotzystania z tegorocznego, drugiego już, cyklu warsztatów, które prowadzę w Domu Kultury „Orle Gniazdo” w Poznaniu – kolejny warsztat, odbędzie się 8.12.2018 roku
