Tak wiele mówi się dzisiaj o stawianiu granic, systemie kar i nagród, pokazywaniu dziecku, kto ma racje i kto rządzi. Jednak te strategie nie prowadzą do podążanego efektu. Dlaczego tak się dzieje?
Czym jest Porozumienie Bez Przemocy?
Dzisiaj jest to koncepcja znacznie bardziej rozpropagowana w Polsce niż jeszcze 5 czy 10 lat temu. Napisałam o Porozumieniu Bez Przemocy (z ang. NVC) artykuł, który możesz przeczytać na moim blogu. Wielokrotnie na ten temat pisałam także dla wydań drukowanych, co możesz zobaczyć chociażby tutaj.
Jednak przybliżając Ci temat, zanim przeczytasz artykuł polecany powyżej, napiszę, że Porozumienie Bez Przemocy (z ang. NVC), jest nie tyle formą komunikacji, co postawą życiową, jak mawiał Marshall B. Rosenberg.
U podstaw tej postawy leży empatia. To dzięki niej, jesteśmy w stanie zrozumieć, a nawet poczuć co dzieje się w osobie stojącej naprzeciwko nas.
Dlaczego Porozumienie Bez Przemocy działa?
Marshall B. Rosenberg mówił o tym, że NVC to nie jest formą komunikacji, strategią komunikacji czy cokolwiek takiego. Mówił o tym, że jest to postawa życiowa. Początkowo trudno mi było się z tym zgodzić. Jednak kiedy poznałam NVC lepiej, zrozumiałam dlaczego jej twórca tak o niej mówi.
NVC działa dlatego, że poprzez stosowanie empatii i brak agresji, obdarzamy rozmówcę szacunkiem i nie odzieramy go z godności. Innym silnym filarem jest budowanie możliwości do tego, by między rozmówcami powstało poczucie bezpieczeństwa. Grunt, na którym można bezpiecznie się poruszać, zarówno w zakresie fizycznego jak i psychicznego bezpieczeństwa.
I choć podczas warsztatów prowadzonych dla rodziców i nauczycieli wciąż słyszę o tym, że „ojciec mnie bił jak byłem dzieckiem i wyrosłem na ludzi”, to NVC bardzo wyraźnie pokazuje, dlaczego takie myślenie jest błędne.
Dlaczego Porozumienie Bez Przemocy działa wobec dzieci?
To bardzo proste – dokładnie z tego samego powodu, z jakiego działa wobec dorosłych. Stosowanie NVC jest sygnałem dla drugiej osoby, że ją szanujemy, traktujemy godnie i chcemy zbudować dla niej bezpieczny grunt do wspólnego funkcjonowania. Czy to w rodzinie, szkole czy w pracy. Obszar w jakim budujemy relacje, nie ma znaczenia.
Możesz pomyśleć sobie „w teorii brzmi to świetnie, jednak jak to jest w praktyce?”. Jako osoba pracująca z dziećmi i młodzieżą, stosowałam wielokrotnie NVC. Zupełnie nie miało znaczenia, czy była to Lekcja Akceptacji*, którą prowadziłam jako wspierający wolontariusz, czy była to praca w Centrum Wspierania Rozwoju Dzieci i Młodzieży „Klub” w Poznaniu czy tez praca w przedszkolu.
W każdym środowisku NVC się sprawdzi, nie ma znaczenia w jakim wieku są dzieci wobec których je stosujemy, z jakich pochodzą rodzin i kultur. Dlaczego?
Bo nasza chęć bycia szanowanymi, traktowanymi godnie i silna potrzeba poczucia bezpieczeństwa są uniwersalne, ponadkulturowe.
Interesuje Cię temat komunikacji z dzieckiem?
Jeżeli tak, zapraszam Cię do lektury dwóch cykli artykułów, jakie stworzyłam na blogu, odpowiadając na potrzeby rodziców oraz nauczycieli:
Cykl komunikacja rodzic-dziecko:
- „Czy jesteś rodzicem autorytarnym? [cz.1 – cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
- „Co masz w sobie z pouczającego rodzica? [cz.2 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
- „Rodzic obwiniający – czy coś Cię z nim łączy? [cz.3 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko] „
- „Rodzic bagatelizujący – czy nim jesteś? [cz. 4 – Cykl komunikacja rodzic-dziecko]”
Cykl bariery komunikacyjne:
- „Osądzanie, ocenianie, potępianie [Bariery komunikacyjne dziecko-rodzic, cz. 1]”
- „Propozycje rozwiązania problemu [Bariery komunikacyjne, cz. 2]”
- „Zaprzeczanie/odsuwanie problemu by poprawić nastrój dziecka [Bariery komunikacyjne, cz. 3]”
- „Wypytywanie i ogień pytań [Bariery komunikacyjne cz. 4 ]”
- „Uciekanie od problemów, zbywanie [Bariery komunikacyjne cz. 5]”
*Lekcja Akceptacji to wieloletni program Fundacji Na Nbiebiesko, prowadzony głównie w szkołach. Na bazie tego wieloletniego doswiadzcenia powstała ksiązka, której ejstem współautorką. O ksiązce więcej dowiesz się tutaj.
